Bloedlijn!
Bloedlijn!
Een eenvoudig, bijna versleten tuinbankje staat onopvallend in een groen overgoten omgeving van sereniteit.
Ondanks dat het zijn taak heeft volbracht, houdt het nog heel even een dagelijkse, magnetiserende aantrekkingskracht.
Ik móet er gewoon plaatsnemen en toelaten wat het bankje me te vertellen heeft.
Het uitzicht is telkens anders én opent steeds opnieuw de poort naar het verleden.
Ik zie arbeid, liefde, tucht, warmte, niveau en doorzettingsvermogen!
Ik besef me dat het bankje bijna is uitverteld, maar ik hou krampachtig vast aan dit gevoel!
Met het sluiten van mijn ogen, stap ik in de tijdmachine die mij diep in mijn kern raakt.
Er ontspringt een ontembaar gevoel dat ik mijn meisjes alles wil geven, wat ik ook heb ontvangen.
De tranen zoeken zich een vloeiende weg naar buiten,
op het moment dat ik me realiseer dat ik ‘the end of the line’ ben.
Ik hoop oprecht dat ik als mens én vader óók maar in de buurt mag komen van mijn twee voorgangers die mij zoveel hebben geleerd,
Tegelijkertijd ben ik dankbaar voor mijn ‘roots’ en zegt een zachte stem: “jongen, voel je vereerd!”
Padre!
Ondanks dat het zijn taak heeft volbracht, houdt het nog heel even een dagelijkse, magnetiserende aantrekkingskracht.
Ik móet er gewoon plaatsnemen en toelaten wat het bankje me te vertellen heeft.
Het uitzicht is telkens anders én opent steeds opnieuw de poort naar het verleden.
Ik zie arbeid, liefde, tucht, warmte, niveau en doorzettingsvermogen!
Ik besef me dat het bankje bijna is uitverteld, maar ik hou krampachtig vast aan dit gevoel!
Met het sluiten van mijn ogen, stap ik in de tijdmachine die mij diep in mijn kern raakt.
Er ontspringt een ontembaar gevoel dat ik mijn meisjes alles wil geven, wat ik ook heb ontvangen.
De tranen zoeken zich een vloeiende weg naar buiten,
op het moment dat ik me realiseer dat ik ‘the end of the line’ ben.
Ik hoop oprecht dat ik als mens én vader óók maar in de buurt mag komen van mijn twee voorgangers die mij zoveel hebben geleerd,
Tegelijkertijd ben ik dankbaar voor mijn ‘roots’ en zegt een zachte stem: “jongen, voel je vereerd!”
Padre!