Oudejaarsdag!
Ondanks dat de temperatuur ons én de natuur in verwarring brengt, is het vandaag weer een bijzondere dag. De laatste het jaar! Een moment om terug te blikken en te bezinnen welke zaken we belangrijk hebben gevonden. Als je er echt voor gaat zitten en alles de revue laat passeren, dan voel je de kleur rood op je wangen verschijnen. Volkswagen heeft er dit jaar zelfs een campagne op gevoerd…’schaamrood’! Dat is maar één van de zaken die roet in het eten hebben gegooid in 2015. Mensen zijn tegenwoordig meer bezig met elkaar de verdraaide waarheid te vertellen, dan te komen tot meer essentiële zaken van het leven. In Engeland vallen zelfs zwaar gewonden, als men de flatscreens in de uitverkoop doet. In de rest van de wereld wordt haat gezaaid, hoofdzakelijk uit geloofsovertuigingen. En in Nederland maken we ons zorgen over het geld. Want als het om geld gaat, dan gaat het ons aan. Of het geld nu naar Griekenland gaat, naar de vluchtelingen of naar een doorstart van de V&D, het is nooit goed. Maar nog erger, we zijn vrijwel dagelijks bezig met veel minder relevante zaken. Als je het nieuws bekijkt dan word je triest. Triest om te zien dat een item als de aanslag in Parijs naadloos wordt opgevolgd door beelden van Pietenhaters, die een kinderfeest staan te verstieren. Onze voorouders zouden zich werkelijk schamen bij het zien van deze beelden!
Met deze wetenschap, ben ik juist vereerd om te wonen in een dorpje dat Horn heet. Hier kán, als we dat écht zelf willen, een maatschappij zijn, waar je graag je kinderen in laat opgroeien. Nou, vooruit dan, met uitzondering van het ‘100-mega-PIKsels foto-incidentje’ op Sg. St. Ursula.
Maar zonder gekheid, realiseer je goed, het is geen vanzelfsprekendheid, deze omgeving. Ook de Gemeente kampt met uitdagingen en wil de verenigingen in van Leudal gaan samenvoegen. Wat ik dan mooi vind aan ons dorp, is dat de juist de jeugd (o.a. derde elftal KSV Horn) hier een actiegroep tegen opricht. Zelfs op het WK darts zien we beelden, waar de jongens laten zien dat ze KSV Horn voor altijd willen behouden. En de jongens hebben gelijk! Denk je eens een dorp in, zonder voetbalclub. Geen plek om op zaterdag of zondag even naartoe te gaan, het vers gesneden, natte gras te ruiken en een kopje koffie te drinken. Maar bedenk ook maar eens de rol van onze buurtwinkel, Louis uhh Ruud Vermeulen. Stel je maar eens voor dat die winkel er niet meer is. Juist deze dingen én vele andere maken ons dorp tot een mooi, uniek plekje.
Ik heb mezelf dan ook voorgenomen voor het nieuwe jaar mijn verdiende euro’s meer in ons dorp te gaan investeren. Ik ga in 2016 meer naar de kroeg, omdat ik daar een gesprek kan voeren met iemand die ik dáár tref. Gewoon zonder telefoon en zonder dat vooraf al alles besproken is op de WhatsApp. Ook zal ik die € 50,- die ik per maand verkwansel aan een of andere internetbundel gaan besteden aan mijn boodschapjes bij Vermeulen. En ik zal proberen meer de achterdeur te vinden. Gewoon eens even bij iemand die me dierbaar is op visite gaan. Onaangekondigd, even een drankje doen.
Ik hoop dat mijn voornemen ook deels jouw voornemen wordt, want op deze wijze geloof ik erin dat het leven in Horn een rijk leven is én blijft! En uiteraard begrijp ik dat iedereen op een dag als vandaag bezig is met de jaarwisseling, het vuurwerk én de outfit voor vanavond. Maar ik wil toch ook even stilstaan bij een vrouw die vandaag écht de laatste dag heeft beleefd. Het grijpt me aan om vanochtend te vernemen dat Tilly Rijckx, weduwe van Wim en moeder van Ute en Dennis, vanochtend is overleden. Via deze weg heel veel sterkte Dennis, Ute en familie! Ik zal om middernacht aan jullie denken én de achterdeur staat nooit op slot!
Rest mij nog iedereen het allerbeste te wensen voor 2016 en hopelijk tref ik jullie in het komende jaar bijvoorbeeld bij de Sporthal, het 90 jarig bestaan van KSV, bij Vermeulen of in een van onze kroegen!
Proost!
Met deze wetenschap, ben ik juist vereerd om te wonen in een dorpje dat Horn heet. Hier kán, als we dat écht zelf willen, een maatschappij zijn, waar je graag je kinderen in laat opgroeien. Nou, vooruit dan, met uitzondering van het ‘100-mega-PIKsels foto-incidentje’ op Sg. St. Ursula.
Maar zonder gekheid, realiseer je goed, het is geen vanzelfsprekendheid, deze omgeving. Ook de Gemeente kampt met uitdagingen en wil de verenigingen in van Leudal gaan samenvoegen. Wat ik dan mooi vind aan ons dorp, is dat de juist de jeugd (o.a. derde elftal KSV Horn) hier een actiegroep tegen opricht. Zelfs op het WK darts zien we beelden, waar de jongens laten zien dat ze KSV Horn voor altijd willen behouden. En de jongens hebben gelijk! Denk je eens een dorp in, zonder voetbalclub. Geen plek om op zaterdag of zondag even naartoe te gaan, het vers gesneden, natte gras te ruiken en een kopje koffie te drinken. Maar bedenk ook maar eens de rol van onze buurtwinkel, Louis uhh Ruud Vermeulen. Stel je maar eens voor dat die winkel er niet meer is. Juist deze dingen én vele andere maken ons dorp tot een mooi, uniek plekje.
Ik heb mezelf dan ook voorgenomen voor het nieuwe jaar mijn verdiende euro’s meer in ons dorp te gaan investeren. Ik ga in 2016 meer naar de kroeg, omdat ik daar een gesprek kan voeren met iemand die ik dáár tref. Gewoon zonder telefoon en zonder dat vooraf al alles besproken is op de WhatsApp. Ook zal ik die € 50,- die ik per maand verkwansel aan een of andere internetbundel gaan besteden aan mijn boodschapjes bij Vermeulen. En ik zal proberen meer de achterdeur te vinden. Gewoon eens even bij iemand die me dierbaar is op visite gaan. Onaangekondigd, even een drankje doen.
Ik hoop dat mijn voornemen ook deels jouw voornemen wordt, want op deze wijze geloof ik erin dat het leven in Horn een rijk leven is én blijft! En uiteraard begrijp ik dat iedereen op een dag als vandaag bezig is met de jaarwisseling, het vuurwerk én de outfit voor vanavond. Maar ik wil toch ook even stilstaan bij een vrouw die vandaag écht de laatste dag heeft beleefd. Het grijpt me aan om vanochtend te vernemen dat Tilly Rijckx, weduwe van Wim en moeder van Ute en Dennis, vanochtend is overleden. Via deze weg heel veel sterkte Dennis, Ute en familie! Ik zal om middernacht aan jullie denken én de achterdeur staat nooit op slot!
Rest mij nog iedereen het allerbeste te wensen voor 2016 en hopelijk tref ik jullie in het komende jaar bijvoorbeeld bij de Sporthal, het 90 jarig bestaan van KSV, bij Vermeulen of in een van onze kroegen!
Proost!